Ridderaar

Woest gebrul

in de voortuin

zijn snuit zie ik

om de hoek

verdwijnen

 

Mijn rode ridder

en

Parijse

straatkunstenaar

 

Een grindpad verder

op

nieuwe schoenen

 

Dag, mijn lieve  Frans

Wie deelt komt nooit tekort

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.

Gerelateerde artikelen

De intenne

“Daar in de verte, op die blauwe bal met wat groen erin, daar zien we Odette.  Die blauwe bal lieve mensen, dat is de natuurlijk

Lees verder »

Plant

Als ik zou kunnen praten…… Oh wacht. Dat doe ik nu. Eens zien, waar ga ik het over hebben? Andere vraag: wie ben ik? Ik

Lees verder »

Nooit meer wat missen?

Loading