Prinsessenkind
Op 23 februari 2009 zette ze zich kordaat aan mijn voeten. Keek omhoog. Natuurlijk pakte ik haar op.“Dat is gek,” zei – toen nog – haar eigenaar. “Dat doet Junior normaal nooit.” Junior van toen 6 weken werd omgedoopt tot Bibi. Onze Lars, een Volvo 940 bracht haar samen met hondenzusje Bo, mensenvader Jelle en […]
Pootje
Zojuist heb ik het pootje van Bo’tje opgehaald van het crematorium. Het afdrukje van Bo’tje, in klei gevat. Er zit een kaartje bij: Bo werd op 10 augustus gecremeerd. Dat betekent dat ze afgelopen maandag, de middag waarop ik met zuster Bibi het crematorium bezocht, uit nieuwsgierigheid en om ‘voor te proeven’ waar Bo terecht […]
Es (2)
In 2020 vond ik mijn boom. Een Es, in mijn eigen Amsterdam Noord. Het gebeurde nadat ik een set Keltische boomkaarten had gekocht en in de winkel een Spaanstalige dame ontmoette. Er ontstond een bijzonder gesprek over bomen en energie. Ze vertelde dat ze net als ik gek van bomen was. Dat ze in Noord […]
Nu
Iemand schreef me: “Bo was niet alleen jouw hond, jij was Bo’s mens.” Het kwam binnen: de tranen liepen over mijn wangen. Vandaag deden we een lange wandeling, met de zus-van en met de mensen van Bo. Manlief en ik. Het geamputeerde gezin, want gevoelsmatig is er natuurlijk een plekje over in de auto. In […]
Luchtig
Na vier dagen zonder de olijke tweeling en slechts met één harige prinses is het leven ineens anders. Waar ik voorheen meerdere malen per dag moest roepen “uit” omdat ik struikelde over onze keukenjutter, zit achterblijver Bibi heel rustig naast me aan het keukenblok, wanneer ik kook. Struikel ik over en onzichtbaar stofje, terwijl ik […]
Zonder
Ineens kwam er gisteren zomaar een eind aan een tijdperk. Gisteren hebben we één van onze harige dochters, de dames van Tuttenhoven, onze Bo, moeten laten gaan. Bijna vijftien jaar was ze ons uitbundige hondenmeisje én onze keukenjutter. Altijd op zoek naar iets eetbaars. En als je dan op een dag niet meer eet, is […]
Tijd
Ze had al lang uitgemaakt waar ze wilde zijn, in februari 2009. Alleen wist ik dat nog niet. Eigenlijk kwamen we voor haar zusje. We zouden één hond doen. Niet meer twee of drie, hadden we gezegd. Eerder hadden we nog wat anders geroepen: “nooit meer een hond.” Blij en dartelend rende ons reisdoel voor ons […]
De dames
Langs het riet dat buigzaam meewuift op het ritme van de nog frisse westenwind, draven acht pootjes, twee staartjes en vier oortjes.Tweemaal zwart-wit: één met vlekjes en ééntje met de print als van een kleine koe. Flappertje omhoog/laag en flappertjes omlaag. Het zijn mijn harige dochters van dertien-en-een-half, samen zevenentwintig, van wie ik deze winter […]
Damestanden
Zojuist mijn harige dochters afgeleverd bij de dierenarts. Onder narcose worden hun gebitten gereinigd en hier en daar zal er wat worden getrokken. Of geëxtraheerd. Het is niet de eerste keer; twee jaar geleden hebben ze ook al wat tanden en kiezen ingeleverd. Het is een gek gezicht als je hond thuiskomt met een gebit […]
Emotiehuiswerk
Vanmorgen vroeg op pad met de harige prinsessen. De dames van Tuttenhove. Met hun drukke beweeglijke lijfjes struinen ze door het gras, snuffelend en gruttend in de aarde. Terwijl ik naar die zee van beweeglijkheid kijk, komt er een gedachte op, die me laat weten dat deze schatten al ruim twaalf jaar deel uitmaken van […]