Kruipgaarde
Terwijl ik mijn fiets een beetje ruw langs de stoep manoeuvreer terwijl ik kleddernat ben door een ‘zomers buitje’, word ik vriendelijk begroet door uitbundig bloeiende paardebloemveldjes in mijn voortuin. Natuurlijk bloeit het hier weeldiger dan bij mijn buren. Geen idee waarom, het gebeurt. Niet alleen het gras is blijkbaar groener. Tijd om me tussen […]
Wereldcup
Soms moet er een nieuwe komen. Een BH, een voorgevelhouder. Meestal stel ik het uit, want ik houd niet van kleding passen. Alles moet uit, het gemiddelde pashokje is al gauw te klein en het licht is genadeloos wanneer het om je lijf gaat. Vooral wanneer je leeftijd een hoger getal heeft dan je schoenmaat. […]
Octubre
Ieder jaar verbaas ik me over de naadloze overgang van het ene naar het andere seizoen. Zo half augustus merk ik tot mijn schrik dat de zon al zoveel lager staat en een ander, dieper gaand licht lijkt te verspreiden. Het voelt intenser en liefdevoller dan het felle licht uit de maanden juni en juli. […]
Kano
“Ga je nog varen?”, vraagt mijn zoon. Het is woensdagavond, kanoavond. Afgelopen zaterdag heeft mijn kind veertien kilometers gekanood, zeg maar gebikkeld, in Waterland. Veertien keiharde kilometers gevuld met tegenwind, inclusief flinke zijwaarste windstoten op en rond het Noord-Hollands kanaal, dat leek te zijn veranderd in een onbestuurbaar golfslagbad. Klappertandend van de kou en van […]
Mij zal niets gebeuren (schrijfveer)
Met een grote boog, het stuur losjes in zijn hand, fietst mijn zoon door de poort de weg op, naar school. Kijkt achterom, zwaait. Een nieuwe dag is aangebroken terwijl de wereld gisteren weer verschrikkelijk wakker is geschud en op zijn kop werd gezet. En nu lieg ik nog ook want het was niet alleen […]
Dextra
Mijn wereld is vertroebeld zonder dat ik huil. Met het zicht van mijn linkeroog haal ik een havik uit de lucht, daar ligt het niet aan. Dat oog heeft -met correctie, dat wel- een visus van minstens honderdtwintig procent. Het is dat andere oog. Mijn oculus dextra doet het niet goed. Of althans, ze ligt […]
Watervrouw
Sinds de zomer ben ik ervoor gevallen. Of eigenlijk ben ik erin gestapt. Onwennig maar na twee keer raakte ik hopeloos verliefd, verkocht en verknocht. De eerste keer kwam ik met gekneusde knieën en beurse dijen uit het gevaarte gekropen. Ik had zo ontzettend mijn best gedaan om niet om te vallen dat mijn lijf […]
Vrijdag
Soms voel ik me een circusartiest, wanneer ik alle bordjes in mijn leven hoog probeer te houden. Ik ben geen circusartiest dus ik kan dat kunstje helemaal niet. Gelukkig zie ik steeds meer op tijd in, dat hulp geen scheldwoord is en dat een stap terug in sommige gevallen juist een stap vooruit is.
Anima sinistra
Er bestaan zes woorden, waarmee ik mijn ziel in een klap zou kunnen verlichten, mezelf vrij zou kunnen maken. Slechts zes woordjes, zeven lettergrepen. En ik krijg het simpelweg mijn strot niet uit. Soms denk ik aan mijzelf te kunnen ontsnappen. Dan zwemt mijn geest weg, in een zelfgekweekte poel van blauwgroene gedachten, zwevend op […]