Baantje

“Eigenlijk dacht ik altijd dat patiëntenvervoer een lekker simpel baantje was. Een beetje heen en weer rijden. Maar nu ik jouw stukjes erover lees, zie ik al een aantal keer dat in die kortstondige contacten vaak veel méér zit.”
Woorden van ‘n vriendin. Ze komen binnen, raken mij.

Heel eerlijk gezegd heb ik ook wel eens zo gedacht over “dat baantje”. Dus toen ik aangaf juist daar te willen re-integreren, dacht ik ook, dat mijn (werk)omgeving er vast een mening over zou hebben.
Na een paar keer duwen en rollen wist ik beter. Dit “baantje” is niet gemakkelijk of simpel. Wel is het waarde(n)vol.

Op deze plek kan ik (mag ik) voor iedereen iets betekenen, iets toevoegen of zin geven. Afleiden. Troost bieden. Een mop vertellen of een woordgrapje uithalen, gewoon omdat het even kan.
Lifttheater praktiseren, inclusief theatraal op- en afgaan via de automatische liftdeuren. De patiënt dan vooral, het gaat immers om hem/haar. #straalkunde

De afgelopen weken bij de afdeling patiëntenvervoer heb ik geleerd over aandacht. Over aanwezig zijn en tegelijk begrensd kunnen verbinden. En weer loslaten, wat ik soms moeilijk vind want het liefst help ik iedereen en zou ik alles willen oplossen. Maar dat kán niet en dat hoeft ook niet.

Als rolmaat en karduwoloog leer ik lessen waar ik de rest van m’n leven nog plezier van ga hebben.

Tegelijkertijd realiseer ik me door de woorden van mijn vriendin dat mijn ziekenhuisstukjes tegelijk een mooie inkijk geven in het werk op een afdeling die nog wel eens voor lief wordt aangenomen. #winwin

Wie deelt komt nooit tekort

Eén reactie

  1. Hear, hear, maak reclame voor die afdeling, ga er, voor mijn part, cursus geven, want niet alle rolmaten kennen het maatwerk. Jij bent op alle plekken met jouw ervaring, een welkome gast, wedden?

    OT. er staan nu twee stukjes van jou in de leeslijst waar ik niet op kan reageren.
    Onder andere dat achterlijke weerbericht van microsoft. Ik zie vandaag dat het zonnig is en 19 graden. Ik haat die ongevraagde bemoeienis, word er ook argwanend van.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.

Gerelateerde artikelen

Plant

Als ik zou kunnen praten…… Oh wacht. Dat doe ik nu. Eens zien, waar ga ik het over hebben? Andere vraag: wie ben ik? Ik

Lees verder »

Tussenruimte

Al een tijdje liep en loop ik te kauwen op een nieuw JA- woord. Wat me vol vuur het jaar zou inslingeren, aanslingeren, me over

Lees verder »

Woorden

Soms vloeien ze als stroop over je pannenkoek. Andere keren komen ze los met brokjes, die blijven haken in je keel en niet naar buiten

Lees verder »

Niet klassiek

Valentijnsdag, 2013. Er ligt sneeuw. Tussen december en nu is een flink pak gevallen en het blijft maar koud. De groep Zorgengelen die al enkele

Lees verder »

Nooit meer wat missen?

Loading