Breuk

Een beetje zenuwachtig surf ik op het internet naar de site van mijn nieuwe energieleverancier. Eind vorig jaar heb ik de overstap gemaakt. Over twee weken gaat het contract in. Mijn meterstanden heb ik nog niet hoeven doorgeven en mijn oude leverancier heeft de jaarnota al klaargezet. Dat maakt me wat nerveus.
Eerlijkheidshalve ben ik een doorgesnoven nerd op het gebied van energieprijzen. In de herfst, wanneer ik de meterstanden in een spreadsheet heb genoteerd – overigens doe ik dat meerdere malen per jaar, meten is weten – stroop ik de prijsvergelijkingswebsites af, op zoek naar wiskundige uitdagingen. Nauwkeurig reken ik de tarieven van de concurrenten na.
Mijn ex-energieleveranciers weten dat inmiddels; na enkele gemene pogingen om mij terug te lokken met valse beloften, kleine lettertjes en gekke cijfertjes, bellen ze mij niet meer. Het is namelijk niet leuk om met je eigen prijzen tot drie cijfers achter de komma om je oren te worden gemept en aangezien ik een automatische rekentool voor wat betreft energieprijzen in mijn hoofd heb, win ik de discussie tot nog toe altijd.
Die rekentool zit in mijn hoofd sinds de verbouwing uit 2011. De aanzet tot elektrische verandering. Destijds sloeg het beton niet alleen een gat in de begroting maar ook in onze bankrekening. Na wat rekenwerk vond ik een energieleverancier met consumentvriendelijke tarieven. Daarnaast bleek hij verstand te hebben van zijn klanten want nagenoeg altijd bereikbaar en bereid terug te bellen of te mailen wanneer nodig. Een energiebedrijf dat geen verstoppertje speelt achter een bandje en die een heldere eindnota levert, volgens afgesproken tarief. Opgeteld vind ik die zaken uitermate prettig. Vier jaar lang beleefde ik dan ook een fijne relatie met mijn Rotterdamse energieboer.
Eind vorig jaar, bij het samenstellen van mijn jaarlijkse cijferlijsten (besparingen op zorg, verzekeringen, energie), kwam er echter zomaar een andere energiespeler uit de vergelijking tevoorschijn. Op drie gebieden schoot hij raak, namelijk prijs, verbruik en duurzaamheid.
Hoewel mijn nieuwsgierigheid (lees: mijn portemonnee) was gewekt leek het me verstandig om eerst wat klantreviews te lezen. Deze waren goed, zo niet lovend. Na een kleine achterbanraadpleging binnen mijn social media netwerk besloot ik de overstap te wagen.
Met wat muisklikken werd de overstap een feit en via E-mail ontving ik enkele ogenblikken later een zeer transparant contract plus tarieven en leveringsvoorwaarden. Sindsdien is het aftellen begonnen. Mijn oude leverancier heeft inmiddels de jaarnota aangemaakt, zo te zien krijgt mijn bankrekening een kleine boost, met dank aan de Noorse bosgod en een zachte winter. De bal ligt nu bij de nieuwe leverancier.
Wanneer ik inlog op de site van mijn aanstaande energieboer, zie ik dat er een bericht voor me klaarstaat. Binnenkort mag ik mijn meterstanden doorgeven, nog eventjes geduld, hiervoor krijg ik over enkele dagen nog bericht. Welkom, mevrouw O. en bedankt voor de overstap. Het komt goed, besluit ik met een grijns op mijn gezicht.
Mijn piekerantenne, een enorme energieslurper, zet ik uit.