Instructie

“Ik houd het graag dichtbij mezelf,” zegt mijn leerling tijdens een HiX-instructie.

HiX is het ziekenhuisinformatiesysteem waarin ik trainingen geef, als versgebakken applicatiebeheerder.

Mijn hart juicht, mijn intenne checkt even of ze deze informatie goed heeft opgevangen.

“Er zijn immers al zoveel anderen en dat past niet bij me,” legt mijn leerling uit.

Ze is vijfentwintig jaar en volgt met succes een Hbo-opleiding waar er maar één van bestaat, ergens in het hart van Nederland, waarvoor ze vroeg moet opstaan, waar ze veel voor doet en waarvoor ze veel moet laten. Met huiswerk en opdrachten. Van binnen ben ik een beetje jaloers op de kracht en het zelfbewustzijn dat ze uitstraalt. Als ik destijds…..

Direct erna realiseer ik me dat de begrippen “toen en vroeger” allang geschiedenis zijn geworden en achter mij liggen. In de opleidingsruimte zucht de airco zachtjes haar deuntje in tegenwoordige tijd. Ik bedank mijn leerling voor haar wijsheid en inzicht én het feit dat ze dit samen met haar gedachten hierover met me heeft durven en willen delen. Ik voel me vereerd en dat zeg ik haar ook.

Ik vind de jeugd van tegenwoordig niet altijd lastig. De tijd is lastig en de wereld is dat ook. Jongeren van nu hebben het soms moeilijk, moeten zich staande houden, veel doen en vooral tegelijk, waaronder het altijd maar bereikbaar moeten zijn of “aanstaan”. De sociale druk is hoog.

De jongeren die ik ontmoet vind ik verrassend verfrissend en in tegenstelling tot wat ik hoor of lees in de media spreek ik vaak jongeren die juist zeer omgevingsgevoelig zijn, maatschappelijk bewust zijn. Begaan met de medemens en met het klimaat. Zonder vooroordelen maar met oplossingen voor hedendaagse problemen die de moeite van het onderzoeken de moeite waard zijn. Ik vind het een verademing om te ervaren hoe hun geest in staat is om het principe omdenken 3.0 direct toe te passen.

Het is een feest om deze jonge mensen op te leiden, waarbij ik mezelf aan het einde van de dag vaak de vraag stel wie van ons nu het meest geleerd heeft.

Wie deelt komt nooit tekort

5 reacties

  1. Wat fijn om te lezen. Vooral door de open houding naar onze jong volwassenen. Ze worden te makkelijk weggezet als lui of moeilijk. ‘Vroeger was alles beter’ gevoel. Zo fijn on te kunnen leren van ze. Maar ook stoer dat je het doet, hebt gedaan. Ook de frisse ouderen kunnen leren!
    Je levert het bewijs. Fijn.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.

Gerelateerde artikelen

Plant

Als ik zou kunnen praten…… Oh wacht. Dat doe ik nu. Eens zien, waar ga ik het over hebben? Andere vraag: wie ben ik? Ik

Lees verder »

Tussenruimte

Al een tijdje liep en loop ik te kauwen op een nieuw JA- woord. Wat me vol vuur het jaar zou inslingeren, aanslingeren, me over

Lees verder »

Woorden

Soms vloeien ze als stroop over je pannenkoek. Andere keren komen ze los met brokjes, die blijven haken in je keel en niet naar buiten

Lees verder »

Niet klassiek

Valentijnsdag, 2013. Er ligt sneeuw. Tussen december en nu is een flink pak gevallen en het blijft maar koud. De groep Zorgengelen die al enkele

Lees verder »

Nooit meer wat missen?

Loading