Volledig aanwezig in het moment. Aanwezig zijn en kunnen zijn bij de mensen die ik liefheb. Bij mensen die ik net ontmoet of die ik al ken, zijdelings of jaren. Spelen in en met een cluppie mensen die ik al jaren ken en die net als ik al jaren spelen. In het echt of met een bordspel.
Tegelijk speelt er soms iets anders
Zomaar ineens kan ik me ongemakkelijk voelen, in gezelschap. Ook in gezelschap wat ik al heel lang ken. Dan is er in feite niets om me zorgen over te maken, geen wolkje aan de lucht en toch verandert mijn gevoel, mijn humeur en goede zin. Mijn natuurlijke piekermodus – die zelden slaapt – neemt het over en gaat alle zintuigen en organen af. Honger, dorst, plassen, andere dingen, waar vervolgens de plaat op blijft hangen.
Beter kan ik het loslaten want ik ben het zelf.
Oh nee wacht: mijn zelf dóet het.
In de wereld van Human Design heb ik een niet-ingekleurde identiteit. Een niet gedefinieerd zelf.
Heb ik weer, net als die fluistersacraal. Van nature is het fijn om niet ingekleurd te zijn, want dat geeft vrijheid. Ik hoef niemand te zijn, zo kan ik flierefluiten met mijn identiteit en ik hoef me niks af te vragen: ik ben al iemand. Anderen, met zo’n niet-ingekleurd blokje die dat nog niet weten, stralen onzekerheden uit, die mijn antenne oppikt. Vervolgens probeert mijn schotel of die losse puzzelstukjes van de ander in mijn lege zelf-hokje passen. Mijn antenne lost nu eenmaal graag problemen op en dit probleem ziet hij als een kers op de taart: er is een leeg vakje. (Wel meer, trouwens).
Wat hij en ik vergeten
Is dat het niet hoeft. Het lege vakje is goed. Zo ben ik gemaakt.
Het is mijn blauwdruk. Wanneer ik anderen ontmoet die vinden dat ze iemand zijn, ontstaat er ook trammelant. Meestal is hun vakje “zelf” mooi ingekleurd en die energie stralen ze uit. Daardoor dénkt dat lege vakje in mij dat het ook ingekleurd moet worden met kleuren die me niet passen. Dat botst want ik ben – meestal dan – al voorzien en in de overtuiging dat ik al iemand ben. Wat ik dan ben vergeten is om te onthouden dat die ander dan iemand anders is en ik dat niet ben.
Mateloos interessant, dat Human Design en energie. In een ander blog vertel ik je waarom ik chaos nodig heb om tot helderheid te komen. Dat lijkt heel tegenstrijdig en dat is het ook. Maar hey: zo ben ik ooit gemaakt.
