Lopen

Na mijn verjaardag in maart, kwam ik toch een klein beetje in een hardloop wak terecht. Ik had geen doel meer, in mijn hardloopleven. Immers: ik had de vijf kilometer schadevrij gelopen, binnen de tijd en ik was niet als laatste geëindigd.
De klad kwam erin en gelukkig herkende ik dit keer de voortekenen op tijd. Drie keer in de week rennen werd twee keer, de derde keer had ik geen zin of geen tijd. Het gebeurt altijd wanneer ik op een half uurtje rennen achter elkaar ben beland; ik krijg last van pijntjes of andere kwalen en meestal haak ik dan ook weer net zo dapper af dan dat ik ben begonnen. Dit keer besloot ik echter de hernieuwing van mijn hardloop carrière te vieren met een lidmaatschap van een atletiekvereniging, om zodoende mijn loopkwaliteiten zowel te verbeteren als wel niet voortijdig te laten eindigen.
Inmiddels ben ik nu zo’n twee weken liefdevol opgenomen in een groepje dat op de dinsdagavond en de donderdagavond traint. Pittig traint, kan ik wel zeggen. Het is een groepje dat niet mikt op het hogere trainingssegment, maar een groep die vooral de techniek en de kwaliteit van lopen voorop heeft staan, net als het plezier erin. Er wordt dan ook veel gelachen.
Meermalen wordt me liefdevol op het hart gedrukt toch vooral niet te hard te gaan dan wel van stapel te lopen. Regelmatig roept de groep de trainer tot de orde om vooral rustig aan te doen met mij. Iets met Keulen, Aken en bouwen. Hardlopers zijn doodlopers en het moet wel leuk blijven. Hoewel ik mijn grenzen beter ken dan tien jaar geleden en ze in deze levensfase beter bewaak dan ooit, geeft deze snelheidscontrole in de groep mij moed en vertrouwen.
Intussen blijf ik lekker bij mezelf en werk ik me tegelijkertijd tweemaal per week flink uit mijn comfortzone. Inwendig kreun en vloek ik, tijdens de oefeningen die ik onder luid enthousiast gebrul van de trainer en onder protest van vele spiergroepen uit mijn lijf geduldig uitvoer. Mijn geest roept regelmatig vertwijfeld waar ik in vredesnaam aan ben begonnen.
Toch geeft het resultaat. Op verschillende gebieden want mijn “rustige duurloopjes” op de zaterdagochtend, die ik rustig wil uitvoeren maar die na een stief kwartiertje uitlopen op gehol en gevlieg, verraden dat de snelheid verbetert. Daarnaast telt mijn weegschaal inmiddels wat ferme pondjes minder.
Voorlopig loop ik dus lekker door. Omdat (ik) het kan.