Monitoren

Het mechanische kind is afgevoerd. Bestemming: oldtimerchirurg. Daar wordt hij aan de monitor gehangen om hart en longen te laten controleren. Terwijl hij voor de deur op de autoambulance wordt opgeladen slaat de schrik me plots om het hart. Ik heb dan wel hard geroepen dat onze Volvo 164E na zijn haperingen wat mij betreft door de shredder mocht, maar tussen iets denken en iets doen bestaat een wereld van verschil.
Terwijl Anders achterop de ambulance uit beeld verdwijnt, zwaai ik maar een beetje. “Dag rare auto met je malle kuren, hopelijk kunnen de professionals je verder helpen”, mompel ik zachtjes. Het is als een geliefde naar het ziekenhuis brengen. Nergens kun je aan meehelpen, je mag slechts wachten op een verlossend telefoontje.
Tijdens de revisie van Anders is er een controle over het hoofd gezien. Het motorische hart van de Volvo is een tijdje losgekoppeld geweest van zijn technische longen. Normaal gesproken kijkt de chirurg tijdens een open hartoperatie naar de saturatie van de weefsels, ofwel de zuurstoftoevoer. Bij de revisie van Anders was daar de apparatuur niet voor in huis en dus is postoperatief niet bekend of het huidige olie- en brandstofmengsel goed is voor zijn hart en bloedvaten.
Geen wonder dat hij met een klaplong uit de Coentunnel kroop, tijdens zijn laatste tochtje. Met een harde knal was het einde oefening. Hoewel mijn lief na vier jaar het academisch Volvo diploma heeft behaald met een cum laude aantekening voor het type honderdvierenzestig, heeft hij geen geavanceerde regelapparatuur in huis om het hart en de longen van het mechanische kind adequaat te beoordelen.
En dus gaat onze Anders naar de Volvo polikliniek. In Tiel. Het is een heel specialistisch team en ze kennen ons mechanisch kind al een beetje. Niet alleen via lief of van de inmiddels in de loop der jaren aangeschafte onderdelen; inmiddels kennen ze Anders ook van mijn blog. Ze hebben dan ook plechtig beloofd, om zeer goed naar hem te kijken, naar hem te luisteren en hem te bevoelen.
Een specialistenmaatschap naar mijn (moeder)hart.
op de ambu

Wie deelt komt nooit tekort

2 reacties

  1. Haha lekker productief ben je! Hoop dat het goed komt met Anders… anders moeten we toch eens kijken of hij een fietstest bij me kan komen doen… uiteindelijk controleren wij op die manier hart en bloedvaten! Gelukkig nieuwjaar!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.

Gerelateerde artikelen

Plant

Als ik zou kunnen praten…… Oh wacht. Dat doe ik nu. Eens zien, waar ga ik het over hebben? Andere vraag: wie ben ik? Ik

Lees verder »

Tussenruimte

Al een tijdje liep en loop ik te kauwen op een nieuw JA- woord. Wat me vol vuur het jaar zou inslingeren, aanslingeren, me over

Lees verder »

Woorden

Soms vloeien ze als stroop over je pannenkoek. Andere keren komen ze los met brokjes, die blijven haken in je keel en niet naar buiten

Lees verder »

Niet klassiek

Valentijnsdag, 2013. Er ligt sneeuw. Tussen december en nu is een flink pak gevallen en het blijft maar koud. De groep Zorgengelen die al enkele

Lees verder »

Nooit meer wat missen?

Loading