Nieuwig

Draadloos zit ik aan de keukentafel te tikken. Dat is bijzonder want mijn oude laptop van 8 jaar was zuurstofafhankelijk geworden; zonder batterij kon ze niet leven. Dus zat ik eeuwig aan het stopcontact gezekerd, tegen plotselinge uitval. Aangezien onze junior gisteren een nieuwe laptop heeft gekocht, mocht ik zijn oude laptop –die overigens nog prima werkt- gaan gebruiken.

Mijn oude laptop, ik vind het wat lastig afscheid van haar te nemen. In 2010 kreeg ik Delly  als onverwacht cadeau van lief, in verband met de schrijfopleiding die ik destijds volgde. Met de laptop waren de opdrachten eenvoudig te maken en ook op te slaan. De laptop betekende ook het begin van mijn eigen schrijfkamer. Eerst nog via Trouw schrijf!, gevolgd door een ruimte op Google blogspot en nog wat later bouwde ik mijn eigen letterkamertje, compleet met een domeinnaampunt nl en werkende e-mail. Delly maakte me digitaal volwassen.

Tot een jaartje geleden ging het samenwerken nog prima. Ze kreeg een harttransplantatie, met een Samsung SSD-kaart, ik kreeg haar aan de praat met Windows 10 en verbazingwekkend kon haar kleine hartje dat nog trekken ook. Tot de updates haar parten gingen spelen. Ineens bleef ze maar wat verzanden in ellenlange updates en had ze dagenlange ruzie met Big Brother Norton. Een column plaatsen betekende een avond hard werken, vergezeld van lelijke woorden roepen. Tikken, internet opstarten, duimen dat er geen updates waren, vervolgens de website laden, blokje voor blokje, dan het stukje uploaden en duimen.

Een paar weken geleden ratelde de boel een beetje vast. De ventilator onder het toetsenbord brulde, teneinde de harde schijf nog wat te koelen. De harde schijf hield stand, de laptop zelf moest echter bakzeil halen. Gestrand op weer een update.
Met de gewezen laptop van onze Junior, ik noem hem Ace, is ook mijn digitale leven weer opgestart. Met het grootse gemak surf ik over sites die voorheen een eeuwigheid leken te duren eer ze waren geladen. Wanneer ik een column wil posten sta ik versteld: na een stief kwartiertje heb ik mijn stukje getikt, opgeslagen en in de website verwerkt. Zonder foutmeldingen, updates en vervelende hangmomenten. Ik weet niet wat ik meemaak; ik houd tijd over.

Lief heeft mijn oude laptop inmiddels geconfisqueerd; hij heeft er plannen mee. Eerlijk gezegd vind ik dat wel prettig. Lief gaat Delly niet zomaar rücksichtslos weggooien; hij gaat haar hergebruiken. Met een stabieler, passend besturingssysteem. Ze verdient ook echt een derde kans.
Tot ze echt, echt, echt niet meer kan.