Oploskoffie (2) – schrijfveer

Echte oplos koffie komt niet van uitvaarten maar komt van mijn moeder.
Maandagmorgen half acht. Bijna klaar om naar mijn werk te vertrekken. Mijn kind, nog zeer verdwaald in de wereld van Spongebob, kus ik gedag en zeg dat ik zo dadelijk nadat ik bij opoe, mijn moeder, ben geweest, nog even bij hem terugkom. Hij knikt wat verdwaasd.
Ik stap de tussendeur door en daarmee ook een stukje in de tijd. Mijn moeder zit er klaar voor, afstandsbediening in de hand. De geur van verse Dee-Ee bereikt mijn neus en ik huppel naar de keuken en schenk mezelf een verse kop koffie in, die ik afmaak met een wolkje Friesche Vlag. De enige twee merkartikelen in huis.
Gezamenlijk kijken we naar het RTL-nieuws. Bush treedt af; Obama treedt aan. We vinden het allebei geweldig, steken de loftrompet af en zeker ook voor mevrouw Obama. Wat een mooi stel. Een paar jaar later kijken we zwijgend naar het aftreden van de Paus en niet veel later de bekendmaking van de abdicatie van de Koningin, in 2013. Hoewel mijn moeder een Rooms Katholieke inborst heeft, houdt ze zich verre van kerk en haar gewadenieren, zoals ze de bisschoppen placht te noemen. Toch vindt ze het jammer dat zowel de Paus als de Koningin ermee mogen uitscheiden en zij nog niet.
Mijn moeder en ik kunnen tijdens onze ontbijtnieuwssessies voor veel dingen een beter plan bedenken dan wat ze in Den Haag hebben verzonnen. Gewoon die acht rijbanen open gooien van de Coen tunnel. Want dan is mijn lief ook eens op tijd ’s avonds thuis. Geef de armen eten en dat zonder enkele verwachting terug want anders is het immers geen geven. En de OV-chipkaart gaat hem niet worden. Lang leve de strippenkaart, waarmee grijs rijden een mogelijkheid blijft voor de creatieve mens met weinig centen. En hoe moeten alle oudere mensen (die veelal vaak gebruik maken van OV) zo’n ding opladen?
Gisteren zat ik wederom een keer voor het RTL-nieuws, om half acht in de ochtend. Doorspekt van verschillende bomaanslagen per minuut en verse omkoopschandalen maar zonder Dee-Ee. Passende gedachten over de huidige wereldproblematiek bleven uit.
Ik mis mijn oploskoffie.

Wie deelt komt nooit tekort

5 reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.

Gerelateerde artikelen

Plant

Als ik zou kunnen praten…… Oh wacht. Dat doe ik nu. Eens zien, waar ga ik het over hebben? Andere vraag: wie ben ik? Ik

Lees verder »

Tussenruimte

Al een tijdje liep en loop ik te kauwen op een nieuw JA- woord. Wat me vol vuur het jaar zou inslingeren, aanslingeren, me over

Lees verder »

Woorden

Soms vloeien ze als stroop over je pannenkoek. Andere keren komen ze los met brokjes, die blijven haken in je keel en niet naar buiten

Lees verder »

Niet klassiek

Valentijnsdag, 2013. Er ligt sneeuw. Tussen december en nu is een flink pak gevallen en het blijft maar koud. De groep Zorgengelen die al enkele

Lees verder »

Nooit meer wat missen?

Loading