Scala

Een melodie neuriën en deze in één keer op mijn Spotify kunnen vinden. Denken dat het een stuk uit de barbier van Sevilla is en het blijkt La Traviata. Niet dat ik enige kennis van componisten heb, integendeel. Ik lees slechts voor uit mijn voorraad van Spotify.
Grote vreugde want (weer) een nieuwe componist ontdekt. Nou ja ontdekt, hij was er al een tijd natuurlijk maar ik heb hem nu ook gevonden. Het wereldwijde web heb ik afgestruind en zowel van Gioachino Rossini als van Giuseppe Verdi de nodige opera-albums, inclusief live edities, op mijn Spotify account opgeslagen.
Ik vind het heerlijk om naar opera te luisteren. Het meest nog als ik uitgebreid sta te koken. Daarmee bedoel ik niet uitgebreid qua ingrediënten of aantal gangen maar ik bedoel het koken met een uitgebreide, stevige opera op de achtergrond waarbij ik flink kan zwaaien met mijn pollepel, ter vergroting van het dramatisch effect.
Meestal als de mannen binnenstappen schrik ik, dwarrelt er nog een schep saus of een verdwaalde aardappel door de lucht en draai ik het volume op een niveau waarop een conversatie weer mogelijk is. Soms, wanneer de mannen aan de woonzijde van het huis de tv openzetten, kruip ik nog even in mijn koptelefoon en kook ik die opera toch nog een beetje uit.
Ik beschik niet over kennis omtrent opera; noch heb ik verstand van componisten. Ik vind het echter buitengewoon om te ervaren dat sommige operastukken slechts via een enkel geluid in staat zijn om een emotie bij mij teweeg te brengen die ik niet kan duiden maar die ontegenzeggelijk bij mij binnenkomt. En bij me blijft.
In mijn eigen scala, die dankbaar opvangt en opslaat.