Terugkeren

Als voormalig hoofdbewoner en denktank leek het mij verstandig om op het werk te re-integreren met fysiek werk in plaats van denkwerk.

Gelukkig werd dat idee door verschillende mensen ondersteund, dus vandaag begon mijn terugkeer bij de afdeling patiëntenvervoer. Dat is wielenwerk en vooral veel wandelwerk.

Patiënten op de verpleegafdeling die naar de röntgenafdeling moeten of naar de poli moeten komen voor een onderzoek, worden door de afdeling Patiëntenvervoer heen en weer gebracht. Soms is dat samen met een verpleegkundige (vanaf de uitslaapkamer van deoperatie afdeling bijvoorbeeld) en soms met een vervoers-collega.

Het is fysiek werk, haleluja. Mijn armen en benen voelden een halve dag later toch wat langer en zwaarder dan normaal. Het was kilometervreten, hollen en niet stilstaan. Prettig en precies wat ik nodig heb.
Het was ook: betekenis. Zin. Nut. Met iemand mogen meelopen, op weg naar huis. Een rolstoelritje van bed naar poli veranderen in een rit langs magische deuren. Zeg maar eens dat de intensive care of de verloskamers geen wonderen afleveren.

Het was ook: verraste collega’s die me herkenden en mij een hart onder de riem staken. ❤️

Tot slot was het leerzaam, want er vielen voor mij veel ontbrekende puzzelstukjes op de plek, in het logistieke patientenproces.

Wie deelt komt nooit tekort

Eén reactie

  1. Zie ik het goed, heb je drie stukken in een keer geplaatst? Vanmiddag zag ik hier namelijk nog niets nieuws en nu duiken er drie stukken van jouw hand op in de leeslijst.
    Patientenvervoer, daar ga jij vast nog leuke inspiratie opdoen. Ik hoop dat het je gaat bevallen, ik denk dat je er heel geschikt voor bent. Succes!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.

Gerelateerde artikelen

Plant

Als ik zou kunnen praten…… Oh wacht. Dat doe ik nu. Eens zien, waar ga ik het over hebben? Andere vraag: wie ben ik? Ik

Lees verder »

Tussenruimte

Al een tijdje liep en loop ik te kauwen op een nieuw JA- woord. Wat me vol vuur het jaar zou inslingeren, aanslingeren, me over

Lees verder »

Woorden

Soms vloeien ze als stroop over je pannenkoek. Andere keren komen ze los met brokjes, die blijven haken in je keel en niet naar buiten

Lees verder »

Niet klassiek

Valentijnsdag, 2013. Er ligt sneeuw. Tussen december en nu is een flink pak gevallen en het blijft maar koud. De groep Zorgengelen die al enkele

Lees verder »

Nooit meer wat missen?

Loading